چای دبش کله مورچه ای بیش از همه چای اکسید شده است و قاسم علی، صاحب چای واترلو و بنیانگذار فنجان چای ساز، به من گفت که این چای به عنوان “چای قرمز” در بازار چین فروخته می شود.
لحظه ای که برگ ها جمع آوری می شوند، شروع به پژمرده شدن می کنند و فرآیند اکسیداسیون آغاز می شود. سپس اغلب آنها را خرد یا رول می کنند تا فرآیند را سرعت بخشد.
مشخصات طعم قوی، پر بدن و عمیق است. از آنجایی که این چای اکسیده ترین چای است، باید در بالاترین درجه حرارت دم شود. قاسم علی بین 95-100 درجه سانتیگراد / 203-212 درجه سانتیگراد را توصیه می کند. و تقریباً مانند قهوه، هر چه درجه حرارت بالاتر باشد، طعم دم کرده تلخ تر می شود.
برخی از معروف ترین چای های سیاه عبارتند از مخلوط انگلیسی Breakfast و Earl Grey که با ترنج طعم دار شده است. علاوه بر این، چای بیشتر مصرف را در جهان غرب دارد و در منطقه سنت های نوشیدنی چای وجود دارد. اینها شامل هندی هندی سیاه با شیر و ادویه جات) و بریتانیایی برای افزودن شیر/یا شکر (چیزی بقیه بقیه اروپا را گیج می کند) است.
تنها تفاوت بین چای اولانگ و ولنگ در نام آن است. اولانگ به اطلاعات در غرب شناخته شده است اما زبان شناسان می گویند که Wulong دقیق ترین نویسه کانجی اصلی چینی به الفبای رومی است.
به همین، چای اول شاید یکی از بزرگ‌ترین چای باشد: طبق گفته مکس در Serious Eats، در اکسیداسیون از 8 تا 85 درصد باشد. این معنی است که شما می توانید طعم های بسیار متفاوتی پیدا کنید.
هر فرآوری با روشی برای تقویت بیماری مانند آسیب به لبه‌های برگ‌ها، می‌شود. همچنین با نوعی «تثبیت» به پایان می رسد، یعنی فرآیندی که توسط آن اکسیداسیون هسیون ه. این می کباب کردن در تابه، بخارپز یا پختن روی آتش، روش دیگری برای قرار دادن آن در حرارت باشد. با این،، می‌گوید که فرآیند بین تشخیص اولیه و تثبیت نشان‌دهنده سطوح مختلف تشخیص متفاوت خواهد بود.
هنگام دم کردن، کاسیم پیشنهاد می‌کند که چای‌های اکسید شده متوسط در دمای 85 درجه سانتیگراد/185 درجه سانتیگراد دم شوند، در حالی که چای‌های اکسید شده کمتر باید در دمای 80 درجه سانتیگراد/176 درجه سانتیگراد دم شوند.
