ویژگی های گلدان پلاستیکی یکبار مصرف زیستی مشابه پلاستیک های سنتی است. آنها یا از پلیمرهای زیستی (گیاهی یا سایر مواد بیولوژیکی) یا ترکیبی از پلیمرهای مبتنی بر زیست و پتروشیمی ایجاد می شوند.
بسته به ترکیب شیمیایی آنها، ممکن است در یک محیط صنعتی غیرقابل تجزیه، بادوام، زیست تخریب پذیر یا کمپوست شوند. آنها از نظر استفاده کمتر از منابع سوخت فسیلی، ردپای کربن کمتر و تجزیه سریعتر نسبت به فرآورده های نفتی بسیار دوستدار محیط زیست هستند.
مزیت دیگر این است که آنها می توانند بر روی ماشین آلات مورد استفاده فعلی پردازش شوند و شرکت ها این گلدان ها را برای بخش تجاری تولید می کنند.
گزینه ها شامل موارد تایید شده برای رشد ارگانیک توسط USDA (الیاف، آب و رزین های طبیعی) و 100٪ زیست تخریب پذیر و کمپوست پذیر هستند و موارد دیگر با دوام بیشتر که حاوی یک عامل اتصال غیر ارگانیک هستند. امیدواریم اینها در مقیاس تجاری خوب عمل کنند و میزان نفت مورد استفاده در تولید گلدان را کاهش دهند.
بریتانیا از یک گلدان پایدارتر با استفاده از یک نوع پلاستیک خبر داد. Taupe Pot (به طور دقیق از پلی پروپیلن ساخته شده است) یک ظرف استاندارد نسبتاً جدید است.
ماموریت این است که گلدان پلاستیکی مشکی را با گلدانی که پس از یک بار استفاده در دیگر محصولات قابل استفاده بازیافت می شود، جایگزین کنیم. تا زمانی که پلی پروپیلن هستند، می توانند به جریان زباله برگردند. شاید استانداردسازی در اینجا نیز مفید باشد.
با استانداردسازی، مشکلات مربوط به مرتب سازی و جمع آوری تا حد زیادی کاهش می یابد. شرکت‌های بازیافت مانند East Jordan Plastics در میشیگان عمدتاً پلاستیک‌های باغبانی استفاده شده را بازیافت می‌کنند.
بیشتر مواد آنها از فروشگاه‌های بزرگ بازیابی می‌شود، جایی که مشتریان پلاستیک‌های مستعمل را پس می‌دهند. آنها با استفاده از ترکیبی از مواد مورد استفاده دیگر، گلدان های جدیدی تولید می کنند.
شرکت‌های دیگری که این پلاستیک‌ها را بازیافت می‌کنند، وجود دارند، اما به اندازه‌ای نیستند که به اندازه کافی مقدار تولید ما را کاهش دهند.
